De ontwikkeling van een kind in de eerste levensmaanden is uitermate belangrijk. Een achterstand in de vroege motorische ontwikkeling kan gevolgen hebben op latere leeftijd. Dit uit zich niet enkel op motorisch vlak, maar speelt ook mee op psychomotorisch gebied en bij schoolse vaardigheden, zoals schrijven, lezen en rekenen. Door tijdig te reageren in de cruciale vroege ontwikkeling en een goede stimulatie aan te bieden, kan deze achterstand voorkomen of beperkt worden.
Het kan moeilijk zijn voor het kind om bepaalde vroegmotorische mijlpalen te bereiken. Enkele voorbeelden hiervan zijn oprichting in buiklig, rollen, komen tot zit of stand, kruipen, stappen,... Door middel van therapie kan het kind gestimuleerd worden en geholpen worden om deze mijlpalen te behalen.
Er kan ook een voorkeurshouding gezien worden bij kinderen. Dit houdt in dat de zuigeling in ruglig meer het hoofdje naar rechts of links gedraaid houdt, of dat de zuigeling het hoofdje gedurende langere tijd het hoofdje in de middenpositie houdt. Dit kan een afvlakking van de schedel tot gevolg hebben, waardoor de voorkeurspositie nog versterkt wordt. Ook hun verdere motorische ontwikkeling wordt hierdoor afgeremd. Ze kunnen moeilijkheden ondervinden met houdingsveranderingen, wat kan leiden tot frustratie en een afkeer van de andere houdingen, bv. buiklig. De voorkeurshouding heeft ook een negatieve invloed op andere ontwikkelingsdomeinen, zoals de fijne motoriek, visuele ontwikkeling... Tijdens de therapie wordt er getracht om hen uit deze voorkeurshouding te halen d.m.v. stimulatie van de motorische ontwikkeling, ouderinstructie en eventuele mobilisatie.