Lees-, schrijf- en rekenstoornissen:
Bij dyslexie ondervindt het kind problemen met technisch lezen. Het gaat hier dus om moeilijkheden bij het omzetten van de geschreven taal in gesproken taal. Om goed en vlot te kunnen lezen is het belangrijk dat men de verschillende letterklanken op zich snel kan herkennen en ze dan ook snel aan elkaar kan plakken. Om bijvoorbeeld het woord ‘bal’ te lezen, moet men de klanken /b/, /a/ en /l/ correct kunnen herkennen, maar moet men deze nadien ook vlot aan elkaar kunnen plakken tot het woord /bal/. Bij dyslexie verloopt dit decoderen niet vlot genoeg en is het proces niet voldoende geautomatiseerd. Deze kinderen hebben veel meer herhaling nodig dan andere kinderen.
Bij dysorthografie gaat het om de omzetting van de gesproken taal in geschreven taal. Een kind met dysorthografie heeft opvallende en hardnekkige spellingsmoeilijkheden en vindt het moeilijk om zonder fouten te schrijven. Ook gemakkelijke woorden die bij de meeste kinderen geautomatiseerd zijn en ‘zonder nadenken’ geschreven worden, blijven voor kinderen met dysorthografie vaak moeilijk. Daarnaast ondervinden ze ook vaak problemen met letters die op elkaar lijken. Ze kunnen bijvoorbeeld moeilijk een ‘b’ en een ‘d’ van elkaar onderscheiden. Ook hier is dus meer herhaling nodig dan bij andere kinderen.
Dyscalculie is een stoornis in het ontwikkelen van specifieke rekenvaardigheden. Vaak vertonen kinderen met dyscalculie moeilijkheden bij het automatiseren van de tafels en blijven ze twijfelen over eenvoudige bewerkingen. Een ander probleem dat vaak voorkomt bij kinderen met dyscalculie is het omwisselen van de cijfers (vb. 35 + 23 = 85). Elk kind is echter anders en zal op verschillende onderdelen van het rekenen problemen ondervinden. Daarom is het belangrijk dat er voldoende tijd wordt besteed aan het onderzoek en er goed wordt nagegaan welke onderdelen voor problemen zorgen. Zo kan de therapie individueel worden aangepast aan het kind.